real hero dhurmus and suntali

हरेक पुरुषको सफलतामा महिलाको हात हुन्छ । तर, यो भनाइ कुञ्जना घिमिरे (सुन्तली) माथि लागू गर्नु मनासिव नहोला । पति सीताराम कट्टेल (धुर्मुस) को सफलतामा कुञ्जनाको हात मात्र छैन, सिंगो तन र मन नै छ । उनी श्रीमानसँग पाइला-पाइलामा साथमा छिन् ।

ललितपुरको ग्रामीण क्षेत्र चापागाउँमा कुञ्जना जन्मिइन् । सानी छँदा उनका ठूला रहर थिएनन् । ठूलो लक्ष्य थिएन । उनलाई डोको बोक्न मन पथ्र्यो । घाँस काट्न मन पथ्र्यो । र, नाच्न मन पथ्र्यो । छरछिमेकमा गाईवस्तु थिए । तर, उनका घरमा थिएनन् । रहरै रहरमा डोको बोक्न खोज्दा बांगो भएर साथीहरुले जिस्क्याउँथे । घाँस काट्न खोज्दा हँसियाले औंला काट्थ्यो । उनका साथीहरुलाई कर थियो, उनलाई रहर थियो ।

एसएलसीको पढाइसम्म उनको जीवन हाँसखेल र रमाइलोमै बित्यो । राष्ट्र के हो र राष्ट्रप्रेम के हो, भन्ने कुरा उनको दिमागमा थिएन ।

जब उनी कलाकारितामा होमिइन्, त्यसैमा रमाइन् । सीतारामसित जोडी बाँधिन्, बिहे गरिन् र दाम्पत्य सम्वन्धमा रमाइन् । छोरी जन्माइन् र मातृत्वमा रमाइन् ।

सरकारले सरसफाइ दूत नियुक्त नगर्दासम्म समाजसेवा उनका लागि अञ्जान विषय थियो । मन्त्रिपरिषदको निर्णयबाट नौलो जिम्मेवारी पाएपछि यो जोडीमा नयाँ उर्जाको सञ्चार भयो । दुवैजना फुरुङ्ग परेर सरसफाइ अभियानमा जुटे । सडकदेखि सरकारी कार्यालयका शौचालयसम्म सफा गर्दै हिँडेका कट्टेल दम्पत्तिको जोस दुनियाँले बल्ल देख्यो ।

‘सरसफाइ दूत नियुक्त भएको एक महिनामै हामी २० वटा जिल्लामा पुग्यौं,’ कुञ्जना भन्छिन् ।

०००

गत वैशाख ११ गते नेपालमा भूकम्प आउँदा यो जोडी अमेरिकामा थियो । अमेरिकाको विभिन्न स्थानमा रहेका नेपालीहरुलाई हँसाउन गएका उनीहरुलाई भूकम्पले नराम्ररी बिथोल्यो ।

‘नेपाल रोइरहेका बेला हामी अमेरिकामा बसेर हाँस्ने-हँसाउने स्थिति रहेन,’ कुञ्जना सम्भिmन्छिन्, ‘त्यसैले बाँकी कार्यक्रम रद्द गरेर नेपाल फर्किने प्रस्ताव मैले सीतारामजीसँग राखेँ र उहाँ सहमत हुनुभयो ।’

ठूलो घाटा सहेर आयोजकले पनि उनीहरुलाई फर्किन स्वीकृति दिए । हातमा पाँच सय डलर पनि राखिदिए, भूकम्पपीडितको सहयोगार्थ । कार्यक्रबाट आफूहरुले पाएको १६ लाख ५० हजार रुपैयाँ भूकम्पपीडितकै लागि खर्च गर्ने अठोट गर्दै उनीहरु तुरुन्त नेपाल फर्के ।

नेपाल फर्केर एकछिन पनि आराम नगरी उनीहरु भूकम्प प्रभावित जिल्लाहरुमा पुगे । शुरुको चरणमा खाद्यान्न र त्रिपाल वितरण गरे । दोस्रो चरणमा शौचालय निर्माणमा जुटे । तेस्रो चरणमा एउटा सिंगो वस्ती निर्माण गरिदिए । काभ्रेमा एकीकृत वस्ती निर्माण गरेर हस्तान्तरण गरेको क्षणलाई जीवनकै एउटा खुशीको क्षण मान्छिन् कुन्जना ।

‘त्यो वस्ती निर्माण गर्ने क्रममा हामी ठूलो तनावबाट गुजि्रएका थियौं, दुख पनि अत्यधिक गरेका थियौं,’ उनले भनिन् ।

कुञ्जनालाई त्यतिबेला तनाव हुन्थ्यो, जब उनी पतिलाई निराश देख्थिन् । त्यतिबेला खुशी लाग्थ्यो, जब पतिको अनुहारमा हाँसो देख्थिन् । उनी भन्छिन्, ‘वस्ती निर्माणका क्रममा सानो-सानो कुराहरुले उहाँलाई खुशी र दुखी बनाउँथ्यो, उहाँको अनुहारमा आउने भावले मेरो अनुहारको रंग परिवर्तन हुन्थ्यो ।’

०००

आफूसँग टन्न पैसा भएर उनीहरु त्यो वस्ती निर्माणमा होमिएका थिएनन् । विना पैसा श्रीमानले एउटा सिंगो वस्ती निर्माणको कुरा गर्दा कुञ्जना हच्किएकी थिइन् ।

‘आफू बस्ने घर नै भोलि बेच्नुपर्ने स्थिति आयो भने कहाँ जाने ?’ जोसुकै श्रीमतीले सोध्न सक्ने प्रश्न उनले पनि सोधेकी थिइन् । अनि सीतारामले विश्वास दिलाएका थिए, म जसरी पनि सहयोग जुटाउँछु, घर बेच्नुपर्ने परिस्थिति कदापि आउँदैन ।’

कुञ्जनाका अनुसार उनीहरुको निजी सम्पत्ति भनेको त्यही एउटा घर मात्रै हो । उनीहरुले चढ्ने गरेको गाडी मिडिया हबका नाममा छ ।

आफ्नो घर बनाउँदा धुर्मुसले एउटा ईट्टा पनि बोकेका थिएनन् । न कुञ्जनाले कहिल्यै बेल्चा समाएकी थिइन् । उनी भन्छिन्, ‘घरको नक्शा बनाउने बाहेक अरु काममा पनि हामीले टाइम दिएका थिएनौं ।’ कुञ्जनाका अनुसार सो घर अहिले एक करोड २० लाखसम्म बिक्री हुन सक्छ ।

काभ्रेमा वस्ती निर्माण गर्दा यो जोडी उतै अड्डा जमाएर बसेको थियो । उनीहरु टेन्टभित्र सुत्थे, जहाँ बाघ-भालुको समेत डर हुन्थ्यो । एक रात मेघ गर्जनका साथ ठूलो पानी परिरहेको थियो । बिहान ३ बजे कुञ्जना निद्राबाट ब्यूझिइन् । उनले देखिन् धुर्मुस टाउकोमा हात लगाएर झोक्राइरहेका थिए ।

‘के भयो ?’ उनले सोधिन् ।

‘खोइ, काम थालिहालियो । तर, मैले सोचेजस्तो पैसा उठ्लाजस्तो छैन, के गर्ने के ?’ सीतारामले भावुक भएर भने । ‘त्यतिबेला अँध्यारोमा पनि मैले उहाँको अनुहारमा पीडा भरिएको देखेँ,’ कुन्जना भन्छिन्, ‘मलाई सुरुमा घर नबेच्ने भनेर दिएको बचनले उहाँलाई अप्ठेरोमा पर्नुभएको रहेछ ।  

• Tweet
• Share
• Share
• Share
• Share

About Admin MC3

This is dummy text. It is not meant to be read. Accordingly, it is difficult to figure out when to end it. But then, this is dummy text. It is not meant to be read. Period.

Related Post